- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSporten.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVVoetbal.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOnrecht.TVWeer.TV
- Cultuur.TVKook.TVOranje.TVWoon.TV
- Formule1.TVLachen.TVPolitiek.TV
- Gamen.TVMensen.TVReis.TV
- Geloof.TVMode.TVSerie.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSpeelfilm.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpelletjes.TV
Op de planken - Alle afleveringen
Een zware operatie zette de carrière van zangeres Meis plotseling on hold. Het dagboek dat ze tijdens haar herstel bijhield, is de inspiratiebron geweest voor haar album Zwart/Wit.
Lin An Phoa staat op het podium als spoken word-artiest. Haar werk gaat vooral over verbinding, verzachting en verandering.
De voorstelling CRICKETS van DEGASTEN, voor en met jongeren tussen de 13 en 30 jaar, gaat over hoe je omgaat met de 'crickets' - krekels - in jezelf: met alle stemmen in je hoofd die om aandacht vragen.
De afscheidsvoorstelling van artistiek leider Wies Bloemen van Danstheater AYA draagt de titel Hoop en is geheel in haar stijl: brutaal, energiek en daagt jongeren - haar favoriete publiek - uit om na te denken over hun eigen toekomst.
Klarinettist Jelmer de Moed en pianist Rik Kuppen spelen Windgeheimen, een compositie van de 30-jarige componist en saxofonist Celia Swart.
RIGHTABOUTNOW toont in de muziektheatervoorstelling Queen of Disco de opkomst en tragische ondergang van discomusic. De voorstelling eindigt in een dansfeest... het is tenslotte disco!
In de voorstelling Free Birds Fly dansen afgestudeerde dansers van Compagnie Tuiri naast dansers met een beperking.
Spoken word artiest Mahat Arab en muzikant Gerrit van Balen maakten 'Een poëtische rommel'.
Hiphop-muziektheatercollectief DIEHELEDING maakte in coproductie met Urban Myth de voorstelling We are (not) Tupac Shakur.
Gavin Reijnders heeft het in Glittermoe, zijn eerste avondvullende cabaretvoorstelling, over zijn jeugd in Twente, over queer zijn in een straighte wereld, en over het verschil tussen millennials en Gen-Z.
Het Cununa Ensemble laat het publiek kennismaken met traditionele volksmuziek uit Roemenië en Turkije. Ze spelen daarbij op authentieke instrumenten, zoals de panfluit en de cimbaal.
De band Droom Dit uit Enschede staat bekend om zijn poëtische teksten op elektronische beats en dromerige gitaarlijnen over snijdende synthesizers.
Theatermaker Femi van Elshuis snijdt in haar eerste voorstelling Ik wil wit zijn thema's aan als identiteit, gemeenschap en inclusie.
Breakdance collectief 155. In samenwerking met Maas theater en dans maakten ze de kindervoorstelling Stuntkont, over niet al te volwassen worden.
Spoken word artiest Geoffrey van der Ven die met zijn voorstelling Het is niet nieuw in de Afrikaanse queer geschiedenis duikt.
Spoken word artiest Moze Naél, muzikant Winterdagen en drievoudig wereldkampioen breakdance Menno van Gorp met de voorstelling Zielsrust.
Jasper Stoop en Simme Wouters met de absurdistische voorstelling Het nut van Edo Dompelmans, een ode aan nutteloosheid.
Danschoreograaf Christian Guerematchi, die in zijn werk de codes van het zwarte lichaam en de definities van zwarte identiteit in de westerse samenleving onderzoekt.
Een echte zoektocht naar een jeugdvriend in West-Papoea, vertaald naar het theater. Dat is de voorstelling Pineas, waar ben je?, van Fako Kluiving en regisseur Paul Knieriem.
Jeugdmuziekgezelschap Oorkaan, dat een kijkje geeft in het maakproces van de voorstelling Tempo.
Spoken word artiest Justin Samgar over zijn ontsnapping uit een sekte, in zijn voorstelling Karakter. Met Avi Kishna op de sarod.
Rutkay Özpinar is een Turks/Nederlandse danser die steeds weer nieuwe stijlen ontdekt. Zo ook voor zijn nieuwe voorstelling Something about Something.
De Amsterdamse band KOFFIE, ontstaan uit een gedeelde liefde voor de opzwepende ritmes van de koning van de afrobeat: Fela Kuti. Maar ook muziek van Red Hot Chili Peppers lag regelmatig op de draaitafel.
Het muziektheater van Percossa. In hun nieuwste voorstelling vertellen ze het verhaal van vier mannen die langzamerhand het onderscheid tussen het echte leven en de showbizz niet meer zien.
Het Rotterdamse Artvark Saxophone Quartet doet het allemaal nét iets anders. Hun veelzijdigheid bracht ze al op de meest uiteenlopende plekken, van klassieke festivals tot Lowlands.
Storyteller Betal Özay brengt zijn publiek in staat van verwarring met zijn voorstelling Goodbye Erdogan.
Gezelschap WAT WE DOEN maakte met de voorstelling So Far So Good, een theatrale reconstructie van de coronarellen in Rotterdam.
Filosoof en spoken word artiest Lev Avitan met een heftige confrontatie met zijn moeder over haar tijd in het Israëlische leger.
Wasim Arslan ontvluchtte in 2015 de oorlog in Syrië. Nu is hij in Nederland een veelgevraagd zanger. Met zijn band Sarsaria combineert hij oriëntaalse en Arabische muziek met westerse klanken. Wasim zet zijn talent in om mensen met elkaar te verbinden. Muziek helpt hem klank te geven aan zijn dromen, en óm te gaan met de verschrikkingen van de oorlog.
Nic Bruckman werkte een tijdje als gevangenisbewaarder in de grootste gevangenis van London. Zijn ervaringen vormen de basis voor de voorstelling 'Vast', van theatercollectief Nineties. Acteur Yannick Noomen speelt de cipier. Zijn monoloog, onder regie van Anne Maike Mertens, laat zien hoe complex de dynamiek kan zijn tussen bewaarder en gevangene.
Jan Willem Poelma komt uit de hiphop, maar merkte gaandeweg dat zijn meanderende teksten beter overkomen als spoken word. Niet zo gek voor iemand die zo intensief met rijm en ritme bezig is. Zijn album 'Van de bank naar de studio' ontstond tijdens corona. Het gaat over zoeken naar balans in je leven, zeker als er van alle kanten aan je getrokken wordt.
Polkamuziek is de grote liefde van Straf, een 7-koppige band met droogkomische inslag, die onmiskenbaar uit Brabant komt. Ze treden al tientallen jaren op in dezelfde samenstelling. Hun laatste muziekvoorstelling heet Zeppelin. Over een gesticht, over de zonderlingen van deze wereld, over de onaangepasten en over de vraag wie nu eigenlijk normaal is.
Bitter Sweet Dance gebruikt persoonlijke verhalen om iets te vertellen over de wereld van vandaag. Tijdens de rechtszaak rond haar eigen scheiding zag choreograaf Liat Waysbort hoe haar bestaan ineens gereduceerd werd tot een werkblad in excel. Die pijnlijke ervaring verwerkte ze tot het dansstuk My Life in Excel, waarin ze samen met data-specialist Dana Ganot de relatie ontleedt tussen ons dagelijks leven en de gegevens die over ons verzameld worden.
Jennifer Tosch doet al sinds 2013 de Black Heritage Tour in Amsterdam, waarbij ze mensen rondleidt langs gebouwen die met het Nederlandse slavernijverleden te maken hebben. Samen met theatermaker Katy Streek begon ze Sites of Memory: een groep artiesten die optreedt op die locaties, waardoor taal een relatie aangaat met de omgeving. Hier laten ze een deel van hun voorstelling voor één keer zien, los van de historische context.
Ferhat Kaplan was drie jaar geleden nog marketeer. Nu verovert hij in rap tempo de theaters met een authentiek, autobiografisch verhaal waarin hij niets en niemand spaart, ook zichzelf niet. Zijn eerste voorstelling, Kind van het Licht, gaat over angsten en depressie, over zijn Turkse achtergrond en over de Alevieten, die nooit een boom zullen kappen om een huis te bouwen.
Esmay Usmany is theatermaker en spoken word-artiest. Als Indische Nederlander van de derde generatie vertelt ze over het koloniale verleden. Zij voelt zich erfgenaam van de geschiedenis, die voor haar een optelsom van lessen is. Hier speelt ze een stukje uit haar nieuwe voorstelling Oostwaarts en blikt ze óók vooruit, naar de nieuwe generatie.
